به طور کلی پاسخ به این سوال که آیا در رابطه جنسی با یک دختر باکره خطر بیماری‌های آمیزشی وجود ندارد، منفی است. این را هم بگوییم که تعریف بکارت از دید افراد و در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است. همچنین رابطه جنسی هم به حالت‌های مختلف انجام می‌شود و در همه حالت‌ها احتمال ابتلا به بیماری‌های آمیزشی وجود دارد.
در این مطلب در مورد سرایت بیماری‌های آمیزشی صحبت می‌کنیم تا بهتر بتوانید نکات بهداشتی را در رابطه جنسی جهت جلوگیری از بیماری‌های آمیزشی رعایت کنید.
دیدگاه‌های مختلف در مورد بکارت
بعضی معتقدند بکارت به معنای نداشتن تماس جنسی است. گاهی منظور از باکره خانمی است که رابطه جنسی بدون دخول داشته یا اصلا رابطه جنسی نداشته است. در این تعریف دخول به معنای وارد کردن پنیس به واژن یا مقعد است. با این حال رابطه دهانی و تماس اندام جنسی با پوست نیز انواع دیگر رابطه جنسی است. در بعضی از فرهنگ‌ها هم بکارت به معنای عدم پارگی پرده بکارت در رابطه جنسی یا عدم دخول پنیس در واژن است.
انتقال عفونت آمیزشی
به طور کلی عفونت از طریق اندام‌های مختلف بدن سرایت می‌کند:
- پنیس
- واژن
- دهان
- مقعد
- انگشتان
با توجه به اینکه تلقی افراد از بکارت و نحوه سرایت متفاوت است بهتر است در مورد انواع حالت‌های مختلف انتقال عفونت آمیزشی به طور جداگانه صحبت نماییم.
سرایت از راه خون یا زایمان
ممکن است عفونت‌های آمیزشی مادر در بارداری یا زایمان به فرزند منتقل شود. حتی ممکن است ویروس اچ آی وی به طریقی غیر از رابطه جنسی انتقال یابد.
تماس پوستی جنسی
معمولا رابطه جنسی همراه با تماس پوستی است. در تماس پوستی امکان انتقال تبخال، سیفلیس، ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) وجود دارد. حتی اگر فردی علائم نداشته باشد ارگانیسم‌هایی که در زخم یا زگیل وجود دارد باعث این عفونت‌ها می‌شود. همچنین ممکن است در ترشحات خارج شده از پنیس یا واژن باشد.
انتقال دهانی
گاهی تبخال دهانی منتقل می‌شود. این عفونت از راه سکس دهانی به اندام جنسی طرف مقابل منتقل می‌شود. حتی ممکن است در اثر آب دهان و بوسیدن یکی از اعضای خانواده یا استفاده اشتراکی از وسایل خانه ویروس منتقل شود.
اگر فرد مبتلا به تبخال دهانی (حتی بدون علائم) با شریک جنسی رابطه دهانی داشته باشد می‌تواند آنرا منتقل کند. به این ترتیب شاید خانمی باکره بوده و دخول را تجربه نکرده باشد اما عفونت به بدن او منتقل شود.
سایر عفونت‌هایی که در رابطه بدون کاندوم از طریق دهان منتقل می‌شوند عبارتند از:
- کلامیدیا
- سوزاک
- سیفلیس
لازم به ذکر است که مسیر انتقال دو طرفه است. اگر اندام جنسی و مقعد فرد دچار عفونت باشد عفونت را به دهان و گلوی شریک جنسی منتقل می‌نماید. اگر درمان نشود ممکن است این عفونت دوباره به بدن فرد برگردد.
برای جلوگیری از انتقال عفونت از راه دهان می‌توان از کاندوم سد دهانی (برای پوشاندن روی واژن) استفاده کرد. به خاطر داشته باشید کاندوم زبانی (کاندومی هرمی شکل که روی زبان مرد یا زن را می‌پوشاند) فقط از زبان فرد در مقابل بیماری‌های مقاربتی محافظت می‌کند و سایر نقاط دهان تحت محافظت نیست.
انتقال مقعدی
عفونت‌های آمیزشی در صورت عدم استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی سرایت پیدا می‌کنند. ویروس، باکتری یا انگلی که عامل عفونت است می‌تواند مقعد را مثل رابطه واژینال دچار عفونت کند.
عفونت‌های آمیزشی مثل اچ آی وی و هپاتیت که در خون پخش می‌شوند وقتی که رابطه بدون محافظت باشد خطراتی بالقوه هستند.
انتقال از طریق دست‌ها و انگشتان
وارد کردن انگشت در مقعد یا واژن می‌تواند ویروس اچ پی وی را منتقل کند. عفونت‌های آمیزشی که به این صورت منتقل می‌شوند عبارتند از:
- اچ آی وی
- کلامیدیا
- تبخال
- سیفلیس
- تریکوموناس
- هپاتیت بی
- هپاتیت سی
- بیماری باکتریایی واژن
بارداری دختر باکره
بر خلاف بعضی از افسانه‌ها امکان بارداری بعد از اولین فعالیت جنسی وجود دارد. رابطه پنیس-واژنِ بدون کاندوم و جلوگیری می‌تواند منجر به بارداری شود. حتی در صورتی که آلت مردانه وارد واژن نشود و حتی دختر باکره باشد امکان حرکت اسپرم‌ها به داخل واژن و بارداری وجود دارد هر چند که احتمال این اتفاق کم است.
بیشتر بدانید:
ثبت ديدگاه